قانون کار کشور در سال ۱۳۶۸ شمسی از سوی مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. پس از تصویب قانون کار، اختلاف نظرهایی بین شورای نگهبان و مجلس شورای اسلامی در مورد برخی از مواد این قانون به وجود آمد. در پی این اختلافات، مجمع تشخیص مصلحت نظام برای بررسی‌‌های بیشتر در مورد مواد اختلافی وارد عمل شد که پس از بررسی بر حسب ضرورت در مورد برخی از مواد از مقام معظم رهبری مجوز گرفته شد و در نهایت در سال ۱۳۶۹ شمسی با اصلاح و تتمیم مواد دیگر به تصویب نهایی مجمع تشخیص مصلحت نظام رسید. قانون کار دارای ۲۰۳ ماده و ۲۱ تبصره است که پس از تصویب در تاریخ نهم دی ماه سال ۱۳۶۹به منظور اجرای قوانین وضع شده نامه ای با شماره ۲۶۷/۸۸۴۰/ق از سوی مجمع تشخیص مصلحت نظام به ریاست جمهور وقت ابلاغ شد. امروزه حقوق کار از ماهیت تک‌بعدی خارج شده و با پیوند خوردن به سایر رشتههای علمی از قبیل علوم سیاسی، اقتصاد و جامعهشناسی از هویتی چند بعدی برخوردار شده است.
در ماده یک قانون کار اینچنین آمده است که کلیه کارگران، کارفرمایان، کارگاهها، موسسات تولیدی، صنعتی، خدماتی و کشاورزی مکلف به تبعیت از مکلف به تبعیت از قوانین جمهوری اسلامی می باشند. و طبق ماده ۶ قانون کار، اجبار افراد به کار معبن و بهره کشی از دیگری ممنوع و مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساوی برخوردارند و همه افراد اعم از زن و مرذ یکسان در حمایت قانون قرار دارند و هر کس حق دارد شغلی که به آن مایل است و مخالف اسلام و مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست برگزیند.
مسوولیتهای کارگر و کارفرما در قبال یکدیگر بر اساس قوانین جمهوری اسلامی و طبق قرارداد منعقد شده بین یکدیکرتعریف می شود. طبق ماده ۷ قانون کار، قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی، کاری را برای مدت موقت یا غیر موقت برای کارفرما انجام می دهد.
کار و روابط ناشی از آن علاوه بر تبعیت از اصول اقتصادی، از عوامل اجتماعی و انسانی نیز متأثر است. لذا همانطور که دولت حق دارد در مقابل ارایه خدمات و ایجاد فضای مناسب برای سرمایهگذاری از کارفرما مالیات اخذ کند، با همین ملاک باید به نمایندگی از قشر متوسط یعنی کارگران، در دریافت حقوقی مانند کمک عائلهمندی، هزینه مسکن، خواروبار، ایاب و ذهاب، پاداش و افزایش تولید، سود سالانه، بیمه و نظایر آنها، کارگران را یاری کند.
پرداختی‌هایی که در هر حالت باید به کارگر داده شود:بیمه کارگر – بن – حق مسکن – حق سنوات
برخی از مزایا در صورتی به کارگر تعلق می‌گیرد که دارای شرایط شخصی خاصی شود. موارد آن عبارت است از: حق اولاد(عاِله مندی) – کمک هزینه ازدواج – غرامت دستمزد ایام بارداری و بیماری
برخی مزایا به دلیل شرایط خاص کاری و انجام کار جداگانه به کارگر تعلق می‌گیرد: فوق العاده اضافه کاری – فوق العاده شب کاری – فوق العاده جمعه کاری – فوق العاده نوبت کاری – حق ماموریت
صرف نظر از اجرتی که بر اساس مدت یا کار یا ترکیبی از زمان و کار، کارگر از کارفرما دریافت میکند، بدون شک یکی از عواملی که موجب جلوگیری از فرسایش کارگر و توان جسمی و روحی وی می‌شود، تعیین ساعات کار است. محدود کردن ساعات کار و تعیین حداکثر ۸ ساعت کار در روز و ۴۴ ساعت در هفته همواره مورد درخواست جامعه کارگری بوده است.
یکی دیگر از مسائلی که هر کارگر با آن مواجه است، نحوه استفاده از مرخصی و شیوه اجرای آنها است.مرخصی استحقاقی، مرخصی استعلاجی، مرخصی ازدواج، مرخصی فوت، مرخصی بین تعطیلی، مرخصی زایمان، مرخصی حج، مرخصی بدون حقوق و مرخص پاس شیر انواع مرخصی هستند.