یک اجارهنامه یا همان قرارداد اجاره را میتوان از حیث شیوه انعقاد به دو نوع بخشبندی کرد؛ قراردادهای رسمی و قراردادهای دستی. اجارهنامههای رسمی آن دسته از قراردادهای اجارهای به شمار میروند که با نظارت مأموران رسمی مربوطه نوشته میشوند؛ اما اجارهنامههای دستی که قولنامه هم نامیده میشوند، چنین الزامی برایشان وجود ندارد.
برای تنظیم یک اجارهنامه رسمی لازم است به دفاتر دولتی مراجعه کرده و قراردادی میان مالک و مستأجر بر اساس مقررات مشخصی به امضا برسد؛ اما برای تنظیم قرارداد اجاره دستی نیاز به مراجعه به یک بنگاه معاملاتی و نوشتن اجارهنامه در سه نسخه وجود دارد. یکی از سه نسخه باید در اختیار مالک، دیگری در اختیار مستأجر و سومی در اختیار بنگاه قرار بگیرد.
باوجود تفاوتهای فوق، هر دو نوع اجارهنامه ازلحاظ قانونی معتبر بوده و قابلیت پیگیری حقوقی دارند؛ اما برای تنظیم قولنامه، دقت بسیاری لازم است تا هیچ نکتهای در متن آن از قلم نیفتد. گفتنی است که بر اساس قانون، موضوع مورد معامله در قرارداد اجاره میتواند اشخاص، حیوان و یا اشیا (مانند ملک مسکونی، ملک تجاری، خودرو و…) باشد.